Τον θείο Γιώργο - ή Χόρχε, όταν πήγε στη Χιλή, ή Χόρχο όταν πια γύρισε- θυμάται ο συγγραφέας Χρήστος Χωμενίδης. Την παράξενη ρουτίνα του και τη μυστική ζωή που πήρε μαζί του.
Ο πιο εκκεντρικός άνθρωπος που γνώρισε ο Χρήστος Χωμενίδης, βρέθηκε μετανάστης στη Χιλή κι από κει στην Ελλάδα για να αναλάβει υποχρεώσεις που δεν είχε φανταστεί. Στο σπίτι του στη Νέα Σμύρνη μοιραζόταν το καθιστικό με κλουβιά που είχαν 20 πουλιά, ενώ αποθήκευε κιούπια με λάδι, εξαιτίας κατοχικού συνδρόμου. Στην κηδεία του όλοι αποχαιρέτησαν συγκινημένοι έναν ηλικιωμένο εργένη μέχρι που μια μπριόζα κυρία αποκάλυψε ότι εκείνη του έκλεισε τα μάτια...